Խուլիո Կորտասար. «Ժամանակագրություն Կեսարի համար»։
Ժան Պիեռ Ռոնե «Քրիստոսի մտերմիկությունը»
Համեմատի՛ր երկու ստեղծագործություններում եղած ժամանակագրությունները։
Իմ կարծիքով առաջին ստեղծագործությունը մեծ գործ արած և այլ մարդկանց շատ օգնած մարդու մասին է, ով սիրում է, որ իրեն գովաբանում են և փառաբանում են, իսկ երկրորդը մի մարդու, ում համար կարևոր չէ, թե ուրիշները ինչ կասեն իր մասին և շարունակում է անել իր գործը։
Կազմիր քո կյանքի ժամանակագրությունը։ Համեմատիր կարդացածիդ հետ, նշիր տարբերությունները։
Ժամանակագրություն ասելով հասկանում եմ իմ կյանքի հետագա անելիքները, ապագան և սկզբունքները։ Ես չեմ սիրում խոսել իմ հետագա կարևոր անելիքների մասին և ավելի շատ ուզում եմ անել վերջացնել և ցույց տալ արդյունքը։
Գրառում արա կարդացածդ ստեղծագործություննեի մասին՝
- ինչի մասին են․
Այս ստեղծագործությունները տարբեր մարդկանց ապրելակերպերի մասին են։ Առաջինը կայսեր ապրելակերպի մասին է, ով հզորացնում է իր երկիրը և փառք է ձեռք բերում։ Երկրորդը սովորական մարդու ապրելակերպի մասին է, ով ապրում է հասարակ կյանքով։ Երկուսն էլ իրենց մեջ պարունակում էին շատ խորհուրդներ։
- որ առասպելների հետ ընդհանրություն ունեն․
- ինչ են սովորեցնում, ինչ ակնարկ ունեն իրենց մեջ․
Առաջին ստեղծագործությունը ասում էր, որ ինչքան էլ դու լավը լինես, ինչքան էլ փառաբանված և գովաբանված լինես՝ միևնույն է ունես վատ կողմեր, կատարյալ չես և անում ես վատ կամ վնասակար բաներ։ Նաև ասում էր, որ տարվելով քո լավ կողմերով դու մոռանում ես վատ կողմերի մասին և դրանք սկսում են աճել։
Երկրորդ ստեղծագործությունը խորհուրդներ էր տալիս կյանքի համար։ Պետք է մարդը կարողանա իրեն կառավարել և չկորցնի իշխանությունը։ Այդպես մարդը շատ արդյունավետ կարող է կիրառել իր թույլ կողմերը և փորձել դրանք ուժեղացնել։ Նաև մարդ պետք է հասկանա, թե որտեղ է և որ ուղղով է գնում, որպեսզի չընկնի այլ մարդկանց խելքին և կորցնի իր խելքը։
- մեկնաբանիր ամեն ստեղծագործության կառուցվածքը, բառապաշարը։
Առաջին ստեղծագործությունը ավելի պատկերավոր է նկարագրում ասելիքը և այն դարձնում է ավելի հետաքրքիր կիրառելով փոխաբերական իմաստներ։ Իսկ երկրորդը ավելի շատ իր մեջ պարունակում էր ուղղակի խորհուրդներ, որի հետ նաև կար մի անհասկանալի տեքստ։ Ինձ ավելի շատ դուր եկավ առաջինը։
Վիգեն Հովակիմյան 